tytułować

tytułować: tytułować I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, tytułowaćłuję, tytułowaćłuje, tytułowaćany {{/stl_8}}– zatytułować {{/stl_13}}{{stl_8}}dk Ia {{/stl_8}}{{stl_7}}'nadawać tytuł jakiemuś dziełu artystycznemu, naukowemu, publicystycznemu itd. lub jego częściom': {{/stl_7}}{{stl_10}}Tytułować rozdziały książki. Zatytułować powieść, wiersz, symfonię, obraz. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}tytułować II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia {{/stl_8}}{{stl_7}}'używać tytułu danej osoby przy zwracaniu się do niej': {{/stl_7}}{{stl_10}}Tytułować kogoś hrabią, eminencją, magistrem. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Поможем написать реферат

tytułować — ndk IV, tytułowaćłuję, tytułowaćłujesz, tytułowaćłuj, tytułowaćował, tytułowaćowany 1. «zwracając się do kogoś wymieniać jego tytuł» Tytułować kogoś prezesem, radcą, profesorem. 2. rzad. «dawać nazwę, tytuł utworowi literackiemu, naukowemu,… … Słownik języka polskiego
tytułować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tytułować siebie nawzajem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tytułowali się w afektowany sposób. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} nosić tytuł, używać tytułu… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
baron — m IV, DB. a, Ms. baronnie; lm M. owie (baronni), DB. ów «w średniowieczu: możnowładca, bezpośredni wasal króla, później honorowy tytuł szlachecki, niższy od hrabiego, w XIX w. nadawany wybitnym przedstawicielom burżuazji; osoba nosząca taki… … Słownik języka polskiego
tytułowanie — ↨ tytułowanie się n I rzecz. od tytułować (się) … Słownik języka polskiego
zatytułować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}tytułować I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias